Islak geceler ıslak düsler yaratır ve böylece bir gün daha gecer.
Hayat yasamaya değecek kadar kısa ve günler korkulacak kadar soğuk geliyordu.Bugün özel bir gündü.Bu işin şüphesiz bilinen kısmıydı.hatırlıyorum da Bildiğiyle yetinen görmedim diye bir cümle kurmuştum eskiden.Yeni olduğum bu yerde tanıdığım hiçkimse olmadığı için kimse hiçbirşey bilmiyordu.Hiçkimse hiçbişe bilmiyor.Hakkımda hiçbirşey bilmiyorlar diye bir kıkırtı.Yeni başlangıçlar hep zordur.Kimin umrunda;burada herşey farklı olacak. Burası beni gülümsetiyor.Burayı sevdim.Burası farklı,herşey farklı olacak...Umut hep var olan bir ışıktır içimizde.İşte şimdi o ışığı en güçlü hissettiğim anlardan biri.
Kim olduğum hakkında kimsenin fikri yok.Saçları ve giyim tarzıyla uçuk olan bu kız hakkında bilinen hiçbirşey yok.Yeni bir yaşama özlem..Hayata özlem...Ne kırılan bardaklar biliniyor,ne lanet olası geçmişi,ne yapmak istedikleri...Yanlız,Tek,yeniden yaşama başlayış.Burası arayışların son bulduğu yer mi?Burası içkili uykuların rüyasındaki yer mi?Pek bir saçme şansım yok gibi gözüküyor.Ve halletmem gereken bir iş var.Bu özel günün hakkını vermeliyim.Bu geceden sonra yeni kimliğimi yaşatacağım;Eva Blaa.Değiştirdiğim onca ismin ardından ilk ismime döneceğim için konkuyla karışık heyecanlıyım.Geceleri geçirdiğim onca adam arasında hangisiydim?Dün adım neydi?Kendimi kim diye tanıtmıştım?Sarah mı Nerissa mı?'Nina' da demiş olabilirim.Bu isimde kulağa hoş geliyor.Tüm bunların ne önemi var,şuan kendi kimliğime dönüyorum.Yanlış oldu bu gecenin ardımdan kendi kimliğime dönüyorum.Kulağıma fısıldan olacağım,Eva*yı yaşatacağım.
Bilinmeyenin ne olduğunu kendime saklama bencilliğini yapmalıdım bugün.Anka kuşu bugün küllerinden doğacakdı.Dedim ya bugün özel bir gündü.Şarap,resimler,günlük,mektuplar...Evet işte hepsi hazırdı.Kurtulmuştum.Kurtulmuştum değil mi??
Yanlız saatlerin gecmesini anılarımı yaşayarak bekliyordum.Temmuz,ah temmuz..Bugün ilk *yıldönümü*.Seni kalbimin yaninda bedenimle de hissedebiliyordum.Simdi,lanet olasi simdi!!!Hersey belirsiz.Evet bugün bu iş bitecek.Artık belirsizlik yok.
Kevin`in yasadigi gunlerde insanlari imrendirecek bir sevgi selini agirlardık.Bu halim beni gülümsetiyor.Alay ve nefret kanımı tırmalıyor.Dayanmalıyım...Kevin kalbimdi,yo hayir kalbim değil beynimdi,sahip oldugum tek şeydi.Artık yaptigim tek sey beynimi hatirlamak.Izdirap yine dudaklarimi yakiyor.Dudaklarimdaki bu tat suan yok olan Kevin`in bana biraktığı tek şey.Hazineme sahip çıkıyorum,bu mazoşistlik mi?
Dibine kadar çekeceğim kimse karışamaz bugün.Bir kadeh bir kadeh daha...Evdeyken yani insanların ailemin olduğunu söylediği kişiler bana şunu öğretmeye çalışıyorlardı 'iyiler kazanır'. Şerefinize iyiler-kazanmış olanlarınız'Bu beni güldürüyor.Asla iyi olmadan kazandığım bir çok zafer,kazandığım bir çok insan...
Ne kadar uzun zaman olmuştu bunlara dokunmayalı.Unutmuştum.Artık ihtiyacım yoktu;sadece bugün için bekliyorlardı.Rahatım bozulacak ama bulmam gereken bir çakmak var.İşte burada.Gerçek sonuna hazırlan.Sinirden mi ne yapacağımı kestiremiyorum yoksa hala içimde birşey mi var?Yapılacak olan belli.Yanıyor ateş turuncu-sarı...Tek tek bir el alıyor fotoğrafları ve yavaş yavaş başlıyor küller oluşmaya.İşte bir kimlik yok oluyor.Ne kadar garip bir dönüm ki yok oldukça geriye geliyor Eva Blaa.Bahçede güle sarılmış elleri.İçi diken dolu ama elinde tuttuğu gül ya;onun sevinci.mektuplar...Okumak gerçekten güzeldi.Her gün yeni bir tane...Usanmadan her gün bir tane...Tek tek nasıl giderdi bunlar,zaman ve kalp dayanabilir miydi?Korkum yok derdim hep değil mi işte şimdi kanıtlama zamanı.Tüm kağıtlar yanyana.Aleve vereceğim hepsini;bakalım yanğın çıkar mı ya da nasıl söndürürüm?Deli aklı bu olsa gerek.Nereden buldum bu odayı,nasıl yerleştim buraya.Başım ağrıyor fakat bu her zaman şanslı olduğum gerçeğini değiştirmez ki.Şömine çarpıyor gözüme.Temmuz,ah temmuz...Temmuzda şömine yakmak..Temmuz bana hep saçmalıkları getiriyor diye bir mırıldanma.Kendi hayatı için çırpınan birinin öğrendiği ilk şey;hayatta tek başınasın kuralıdır.Bu da herşeyi tek başına yapacağın anlamına gelir.Kimsenin yardımını beklemiyoruz,çünkü bir dahaki sefere o olmayacak.Zar zor yakılan şömine ve ilkin verdiği iz olarak kırılmış iki tırnak.fena sayılmaz,iki tırnakla atlattık.Kor alevler da cayır cayır yanıyor kağıtlar.En son veriler hariç.En sonuncusuna,Son*a özel bir son olmalı,tek başına.Tıpkı istediği gibi.Kırmızı-turuncu-sarı alıvlere dalmış bir çift göz geçmişle yüzleşiyordu.Yüzleşmek demek ne derece doğruydu?Pek hoş bir ziyaret de değildi.Tüm o geçmiş...Düşünülemeyecek kadar saçma diye çıkıverdi ağzından.Gözler sahiplerine geri dönmüştü.Anıların bekçisi 2 günlük de kendini mektupların yanında buldu.Ateş tüm hızıyla yanıyordu.Yavaş yavaş küller doğuyordu,Eva geliyordu.Beklemeye değmez Sabırsızlıkla karışık bir alay cümlesiydi bu.Son*a yakışır bir sonu hak etmiyordu,sadece yok olmayı hak ediyordu.Günlüklerin arasında ait olduğu yeri buldu.Kağıt,son kağıt artık 'son kağıt' diye birşey yoktu.Yanıyordu,yok oluyordu.
Yine aynı baş ağrısı,kafamın içinde yine O ses..Olmayan birini yaşatmak...Bu ne kadar gerçekse o kadar iyiyim şuan..Bir yıl önce şuan,tam bir yıl önce...Sarmaşıklarla dolu sırça köşkün gölgesinde iki kişi.Kız oğlanın gözünde ne derece ilgi çekiciyse oğlan da kızın gözünde o kadar zevkli bir eğlence.*Sadece eğlence dediğin şeyin yokluğuna dayanamazsın,bana pis alıştın. diye kıkırdayan bir erkek ve bunu duyunca aynı derece kıkırdayan kız.İki sonu bilinmez cümle,iki sonu olmayan yol.Ve son*un yakınlığını aynı derecede bilen iki korkak.Vesairelerle dolu,yaşayana anlam dolu gelen ufak şeyler ve ayrılış.Güzel bir gündü..Seninle..İşte tek sevdiğim yanı bu,hep öyle kalacak olan.Kızın kırmızıya hakkını veren dudaklarında bir gülümseme Geçirdiğimiz diğer günlerle aynı derecede güzeelll....Bir burukluk doldu gözleri ikisinden birinin.Aynı anda elleri ceketinin cebine ilişti.Oğlan kızın gözünde değişiyordu işte bu yarın tekrar görecek olsa da adı veda olanlarda,Kız oğlan için ızdırap dolu olmalıydı yaptığı bu son Veda da.Kimbilebilirdi ki ne hissettiğini-gerçek hayatta geleceği önceden söyleyen kahinler,büyücüler yoktu... Elimizde olmayan şeylerden dolayı suçlu olamayız biliyorsun değil mi? Yine o havalı gülümseyişti bu..Muhtemelen söylediği de sonu komik olan bir cümlenin başı olsa gerek.Hep böyle olmamışmıydı?Neden bahsediyorsun sen.?. Ciddiyet olduğunu hissediyordum ama yanılmış olmayı dilemiştim binkez.Bir kağıt uzatıyordu oğlan kıza konusu tahmine açık herşey olan.Ben gittikten sonra oku..Karşında utandığımı biliyorsun .Açmaya yeltenen ellerde bir hüzün.
Sonu boş,sonu saçma.Bir son yok.Bizi bekleyen son kesin ve gerçekti--bilmiyorduk,bilemeyecektik--Birlikte yok olacağımızı sanıyordum.Onunla yok olmak güzel olurdu.Şerefe,şerefe sonum.Gecemi sana armağan ediyorum,şerefine.
Atlatacak birşey yoktu.Yokluğu anlayan kişi nasıl yok olacağını seçebilirdi.Bu ona duyduğum en temel saygıdan biriydi.Seneye seni anmayacağım,ilk ve son*un anısına Kevin,sana.Çünkü insanların ailem olduğunu söyleyen kişiler bana şunu öğretmişlerdi Hiçbirşey iki defa yaşamaya değmez.Belki de uzak oluşları,soğukkanlılıkları bundandı.İkinci kez şans,ikinci hak,ikinci kez yaşama tutunma yoktu.Tek;nadir ve eşsizdi herşey...
Kesin olan birşey vardı; unutmaya karar vereli söyleyeli 6 ay 9 gün oldu,unuttuğumdan beriyse 5 ay 12 gün..Tadını çıkarmaya bak gece...Bugünden sonra buna fırsatın olmayacak.
Paz Tem. 18, 2010 5:21 pm
