Ashley Mabelle Gardenia

“Ashley uyan artık okulun ilk günü”diye azarlad annesi.Aslında su anda zaten uyuyor olması gerekirdi çünkü geceydi.Ash başını kaldırıp annesine baktı gözlerine kaçan saçlarını çekti ve gözlerini devirerek tekrar yastığına gömüldü.Daha sonra sıkıntıyla kalktı,üstünü değiştirmek için dolabını açtı.Her zaman yaptığı gibi bi t-shirt ve pantolon giydi ve merdivenlerden aşağı indi tam mutfağa girecekken ablası ona bakarak gözlerini devirdi.Ash tek -sarı- kaşını kaldırdı
“Kızım bugün bari bir kız gibi görünmeyi dener misin? “diye sordu aalycı bir tavırla.Şimdi gözlerini devirme sırası Ash’deydi.
“Semeta herkez senin gibi süslü olmak zorunda değil.Anlıyor musun ? Kafan basıyor mu?”diye sordu soğuk şekilde.
“Sem haklı Ash yani gerçekten biraz kendine bakmalısın “dedi annesi peyniri dilimlerken.Ash elinin tersiyle itermiş gibi yaptı ve kendini sandalyeye attı.
Ashley ve ailesi Tulsa’ya yeni taşınmışlardı.Ash 17 yaşında sarışın,hahverengi gözlü biraz daha bakımlı olsa muhteşem bir kız olacaktı.Ablası ise muhteşeminde üstüydü.Kendini bilmiş tavırlarıyla bütün okulu yerle bir ederdi.Herkez Sem ile arkadas olmak için delirirdi.Ash hiçbir zaman ablasına benzememişti.Aslında onun hiç arkadası yoktu.17 yasına gelmesine ragmen erkek arkadası da olmamıştı.Bir telepatın gerçek bir arkadası olamazdı!Ailesi Ashley’nin Teksas’daki kasabalarında çıkan yangının kimin yaptığını ortaya çıkardığı gün kovulmuşlardı.Medyum olarak suçlanıyordu.Annesi de tayinini Tulsa’ya istetmiş ve oraya taşınmışlardı.
Ashley zamanla ailesini dinlememeyi öğrendiği için onları duymak istemediğinde duymuyordu fakat okula gidince iş çığrından çıkıyordu.
“Iyk..berbat görünüyorum..bi kuaföre ihtiyacım var”
“Ash acaba bu sefer ne yapacak”
“Bu sefer de herseyi mahvetmese bari”
Ash elini kafasına götürdü ve
“Kesin artık”diye bağırdı.
Bu sefer kafasındakileri susturamıyordu.O da yeni okulunda ne yapacağını çok iyi biliyordu.Herkesten deli gibi kaçacaktı.Yıl boyunca tek bir arkadas bile edinemeyecekti. Olacak olan buydu.Ama buu sesli söylemek yerine çantasını aldı ve anahtarlarını kaptığı gibi kapıdan dışarı çıktı.Bir iç çekti.Bunun olmasından nefret ediyordu.Arabasına bindi ve beline kadar olan sarı saçlarını arkaya attı.Aslında hiç okula gitmek istemiyordu.Derin bir nefes aldı ve anahtarı sokup arabasını çalıştırdı.Yolda giderken daha önce hiç okula bakmaya gitmediğini hatırladı.Kafasını çevirip camdan dışarı baktı.Okulun tabelasını gördü ve arabasını yavaşlattı.
“Ohaa..”dedi gördüklerine inanamayarak.Annesi onu Tulsa Gece Evi’ne mi göndermişti?Bunda bi yanlışlık olmalıydı.Ash işaretlenmemişti ki?Kafası allak bullak olmuştu.Arabasından indi ve etrafına bakınmaya başladı.Bütün ışıkların hepsi açıktıİçeri girdi..Çok ürkütücü bir hava vardı.Aslında annesine neden gece gece okula gittiğini sormustu.Annesi de ona
“Bu bir gece eğitim veren okul tatlım”demişti.Annesinin aklını okumak hiç aklına gelmemişti ki!Kendi düşüncelerinde boğulurken ve geri adımlarla Evi seyrederken birine çarptı.
“Ahh çok üzgünüm benim hatam “dedi Genç vampir ağzı açık bir şekilde Ash’e bakıyordu.Ash çocuğu inceledi mavi gözleri ve siyah saçları vardı.Alnının ortasındaki hilalin içi boyanmış ve ve şakaklarına kadar da uyumlu dövmelerle süslüydü.
“Sen bir insansın içeri girememen gerikiyordu.”dedi çocuk.Ash gözlerini devirdi.
“Burada ne olduğunu anlasam gerçekten sana da anlatacağım “dedi alaylı bir şekilde.
“Ashley Mabelle Gardenia”dedi bi kadının düşünce sesi.Ash isminin söylendiği yere doğru döndü.Sarı saçları çocuğun suratına çarpmıştı.Bu sefer hiç aldırmadı ve kadına bakmaya devam etti.Çok güzeldi.Resmen ışıldıyordu.
“Ben binicilik profesörü Lenobia.”dedi kadın nazik ama soğuk bir sesle. Aslında daha çok bitkin çıkıyordu ve öyle görünüyordu.
“Şey ..bakın memnun oldum ama..ben ..yani…anlamıyorum”dedi Ash zorla.
“Evet Lenobia bende anlamadım.Yoksa bu..bu.”dedi Ash’i göstererek.Gözleri büyüdü ve
“Bu olamaz yani bir insan ve hiç işaretlenmemiş yani Afrodit gibi de olamaz bu nasıl olur?”diye düşündü çocuk
“Ben nerden bilebilirim evet hiç işaretlenmedim”dedi Ash bütün ukalılığını kullanarak.
“Beni duydun .Gerçekten düşüncelerimi duydu”dedi Lenobia’ya.Lenobia hafifçe gülümsedi ve
“Gece evine hoş geldin kızım”dedi.
”Erik onu zoeylerle tanıştırsan iyi olur bende derse yetişmeliyim.”dedi.Erik başını eğdi ve elini kalbinin üstüne koyarak selamladı.
Lenobia gittikten sonra Ash Erik’e baktı ve Erik’in ona dik dik baktığını gördü.
“Sen neden bana öle bakıyosun?”diye sordu sinirle.Erik gülümsedi.Hiç bir şey düşünmemeye çalıştığı belliydi.Durmadan içinden şiirler mırıldanıyordu ya da Romeo ve Juliet’in sahnelerinden söyleniyordu.Ash de gözlerini devirerek onun arkasından gitmeye başladı.Ash okula şöyle bir göz gezdirdi.Buranın eskiden kilise gibi bir şey olduğu belliydi.Koridora girdiler.Aslında fazla karanlıktı ve birsürü bölümlere ayrılıyordu.Bölümden çok odacık gibiydi.Avluya çıktılar birçok vampir-çaylak sohbet ediyordu.
“Bu da nerden çıktı!”
“O insan mı”
“Aman Tanrıçam!” gibi şeyler duyuyordu.Erik’in koluna dokundu.Erik’te ona soran gözlerile baktı ama bundan hoşlanmış gibiydi.
“Biraz daha hızlı hareket edemez mıyız kafamın içine doluşuyorlar”diye sızlandı Ash.Erikte kararlı bir şekilde başını salladı ve adımlarını hızlandırdı.Toplantı salonuna benzer bir odanın önünde durdular.Erik kapıyı yavaşça tıklattı ve tartışmakta olan bir grup kalabalığın içine adım attılar.Ama Ash’inde tahmin ettiği gibi herkesin ağzı açık kalmıştı onu görünce
“Bu da kim böyle”diye düşündü çikolata renkli kız
“İnanamıyorum”diye düşündü ona tıpatıp benzeyen sarışın güzel kız.
“Yuh artık”dedi dövmesi olmayan kız.Herkezin beyninden bir şeyler çıkıyordu.
“Bu da kim..yoksa? “dedi dövmesi dolmuş olan kız.
Erik ilk önce onu selamladı ve
“Bu Ashley Mabelle Gardenia rahibem.”dedi Kız ve yanındaki dövmesi kırmızı olan oğlan bir anda ayağa kalktı ve Ash’in yanına geldiler.
“İnsan akıl okuyucu”dedi kız gülümseyerek.Sonra arkadaşlarına döndü ve
“İşte Nyx’in bahsettiği kız bu çocuklar bu!”diye haykırdı.Herkez ayağa kalktı ve gülüşmeye başladı.
“Selam ben Zoey”dedi kız.
“Bende James Stark”dedi yanındaki oğlan.
“Ben de Erin bu da Shaunee.Bu imkansız değil mi ikiz “dedi çikolata renkli kıza dönerek.
“Evet ikiz haklısın selam Ash”dedi Shanuee
“Merhaba bende Steave Rae “dedi kırmızı vampirlerden diğeri.Ash’in en çok merak ettiği kız en sona kalmıştı.
“Bende Afrodit.”dedi en sonunda.
“Sende bir insansın”dedi Ash merak ettiği sorusunu dile getirerek
“Evet ama o sen gibi değil leydim,o bir çaylak-vampirken insana dönüştü”dedi Afroditin yanına gelen adam
“Merhaba bende Darius.Erebus Oğullarından”dedi elini kalbinin üstüne koyarak Ash’i selamladı.Herkez yavaşça yerlerine oturdu ve Zoeyle Ash sona kaldı.
“Gece evi’ne hoş geldin Ashley “dedi Zoey ve ona oturması için bir koltuk gösterdi.Ash de kendine inanamayarak ona gülümsedi ve Afroditin yanını açtığını fark ederek onun yanına oturdu.Kendini ilk defa evinde gibi hissetti.
“İşim aslında şimdi başlıyor sanırım “diye düşündü yeni arkadaşlarına bakarak.…