Fazla konuşan birine benzemiyordu Valentina. Koridorlar boyunca yatakhaneye gidene kadar etrafı inceledi. Ben gerekli açıklamaları yaparken arada başını sallayarak dinledi. Bir ara etrafındaki kediler dikkatini çekmiş olmalı ki neden bukar kedi olduğunu sordu. Kediler bizim için kutsaldı. Uzun koridorlar alışık olmadığı için ona garip gelmişti. Yatakhanenin önünde durduk. Yavaşça kapıyı ittim ve içeri girdik. Bazı öğrenciler televizyon izliyor bazıları ise kendileri arasında konuşuyorlardı. İçeri girdiğimizde bütün çaylaklar Valentina'ya döndü. Akıllarından geçen soruları tahmin edebiliyordum Bu kızda kim? Hilal işareti neden dolu? Sadece yetişkinlerin dolu olduğunu sanıyordum? Aslında tahmin etmeme gerek yoktu. İstesem zihinlerine bakıp görebilirdim. Yatakhanede biraz ilerledik ve durduk.
''Bayanlar, sizi Valentina Cylvansé ile tanıştırayım. Ona merhaba ve hoşgeldin deyin.'' dedim. Bir an için hiç kimse bir şey söylemeyecek gibiydi. Sonra televizyonlardan birinin çevresinde toplanmış olan grubun içinden Sorcha ayaklandı ve yanımıza geldi. Küçük bir tanışmadan sonra bana dönerek
''Wisteria, Valentina'ya odasını göstermemi ister misin?'' dedi. Gözlerimi Sorcha'nın gözlerine diktim ve keskin bir gülümsemeyle '' Teşekkürler, Sorcha, çok iyi olur. Ben Valentina'nın eğitmeniyim ama sanırım odasını bir yaşıtının göstermesi ona daha iyi gelecektir.'' dedim ve Valentina'ya döndüm.
''Şimdi senden ayrılıyorum, Valentina.'' dedim omzunu sıkarak. ''Sorcha seni odana götürecek. Yeni oda arkadaşın yemeğe hazırlanmana yardım edecektir. Yemek salonunda görüşürüz.'' Sıcak ve annevari bir bakışla ona baktım. Beni burada bırakma der gibi bakıyordu.
''Herşey yoluna girecek. Göreceksin Valentina.'' dedim. Sorcha ve diğer kızlarada veda ederek yatakhaneden ayrıldım.